ایل بختیاری جاودانه کوه ها و دشت ها
زردکوه بختیاری
 
 

 کوه آسماری (asmari

 در دهستان تمبی گلگیر ، شهرستان مسجدسلیمان واقع است .(در واقع بین شهر هفتکل و شهرستان مسجد سلیمان است) دقیقا در 28 کیلومتری خاور جنوبی آن ، غرب روستای گل گیر ، به ارتفاع 1391 متر ، این کوه از رودخانه شور رو به سوی جنوب غربی و تا تنگ زندان به طول 26 و عرض 5 کیلومتر کشیده میشود .
 
 
دالان کوه :
رشته كوه دالان كوه كه همان جهت كلي زاگرس را دارد، داراي خط الرأس زيبايي است كه در سمت جنوبي بخشي از جاده آسفالته نجف آباد – داران امتداد يافته و به موازات آن مي باشد. حد غربي آن روستاي دامنه و حد شرقي آن چشمه اي زيبا موسوم به چشمه مرغاب است. عبور از خط الرأس در ناحيه شرقي مستلزم كار فني است. در اين فاصله بلندترين قله آن قله آنالوجه يا داراب شاه با ارتفاع 3915 متراست، كه در شمال روستاي آنالوجه و شرق روستاي دامنه قرار دارد، صعود قله از دو روستاي مذكور امكان پذير است. لازم به ذكر است كه صعود قله از روستاي آنالوجه برخلاف روستاي دامنه آسان تر بوده و مستلزم كار فني نمي باشد. قله معروف ديگر رشته دالان كوه، قله دالان با ارتفاع 3600 متر، تقريباً در وسط خطالرأس مي باشد. بهترين مبدأ صعود اين قله از پناهگاه بزرگ دالان كوه مي باشد كه يك جاده خاكي چهار كيلومتري آن را به جاده آسفالته نجف آباد –داران وصل مي كند. در مجاورت اين پناهگاه پيست اسكي دالان كوه قرار دارد.

 

سفیدکوه :
 نام کوهستانی در ۱۰ کیلومتری جنوب شهر کرمانشاه در غرب ایران است که بلندترین قله آن ۲۸۰۵ متر ارتفاع دارد، خط الرأس کوه سفید مرز طبیعی بین منطقه درود فرامان و سر فیروز آباد ماهیدشت است
 
 
شاهان کوه :
شاهانكوه رشته كوهي است در شهرستان فريدونشهر در استان اصفهان. اين رشته كوه از 40 كيلومتري باختر شمالي فريدونشهر شروع شده و رو به سوي جنوب خاوري تا 25 كيلومتري جنوب باختري فريدونشهر امتداد مي يابد. طول آن حدود 43 كيلومتر و عرض متوسط آن 10 كيلومتر مي باشد. كوههاي شاهانكوه و كوه دري مهمترين كوههاي اين رشته كوه محسوب مي شوند. بلندترين قله آن به نام قله شاهانكوه كه از سطح دريا 4038 متر ارتفاع دارد، در 20 كيلومتري فريدونشهر واقع شده است. رودخانه هاي چندي از جمله رودخانه سرداب از اين رشته سرچشمه مي گيرند. رشته فردان در جنوب باختري شاهانكوه قرار دارد. روستاهاي زيادي در دامنه هاي اين رشته واقعند. از جمله: سرداب بالا، سرداب پائين و روستاي شاهان. ميزان بارندگي سالانه اين رشته بين 800 تا 1000 ميليمتر و ميانگين دماي ساليانه آن بين 5 تا 10 درجه سانتي گراد است. رشته شاهانكوه در حاشيه خاوري كوهستان بزرگ زاگرس قرار دارد.
 

 

سبزکوه :
منطقه حفاظت شده سبز کوه با وسعتی بالغ بر 54200 هکتار در فاصله 150 کیلومتري مرکز استان در شهرستان هاي بروجن، لردگان و اردل قرار دارد. بلندترین ارتفاع مربوط به کوه هزار دره با ارتفاع 3870 متر و کمترین ارتفاع 1120 متر از سطح دریا می باشد. موقعیت این منطقه بین طول هاي جغرافیایی 50 درجه و 40 دقیقه و 51 درجه و 9دقیقه شرقی و عرض هاي جغرافیایی 31 درجه و 27 دقیقه و 31 درجه و 54 دقیقه شمالی واقع شده است.
منطقه حفاظت شده سبز کوه قبل از سال 1365 به صورت منطقه شکار ممنوع مورد حفاظت قرار می گرفت ولی از سال 65 با بررسی و مطالعات انجام شده و به دلیل دارا بودن پتانسیل هاي غنی گیاهی، جانوري، توپوگرافی ویژه، به صورت منطقه شکار ممنوع تحت حفاظت قرار گرفت. پس از آن در سال 1369 و حفاظت مؤثر به ١٣٤ صورت منطقه حفاظت شده به تصویب شوراي عالی حفاظت محیط زیست رسید و در سال 1370 عملاً با این نام مورد حفاظت قرار گرفت.

 

 کوه فدلک :
فدلک کوهی است از رشته‌کوه‌های زاگرس. این کوه در شمال شرقی شهر شوشتر قرار دارد. بین کوه کوشکک و فدلک تنگه‌ای زیبا و بزرگ بنام تنگ عقیلی است که رودخانه کارون از آن عبور کرده و وارد جلگه خوزستان می‌شود.ارتفاع بلندترین نقطه فدلک از سطح دریا ۳۵۰ متر است. قبل از این که صنعت و ماشین وارد ایران شود تنها راهی که دشت عقیلی را به شهر شوشتر وصل می‌کرد راهی بود که از کوه‌های فدلک عبور می‌کند که از روستای دشت بزرگ واقع در عقیلی شروع می‌شود و در نزدیکی روستای تخت قیصر به شوشتر منتهی می‌شود و در قدیم مردمان روستاهای عقیلی از طریق این راه به شوشتر عبور و مرور داشتند . وجود رودخانه کارون در مسیر و وجود چشمه‌های طبیعی در دل کوه همچنین پل‌های گلی و چوبی بر روی دره‌هایی که عبور رامشکل می‌کرده مناظر بسیار بدیعی را خلق کرده که بسیار دیدنی است و می‌توان به جذب گردشگر به شهر شوشتر کمک کند.

 

کوه کینو :
در بخشی مشترک بین سه استان چهارمحال و بختیاری ( شمال غربی) و استان خوزستان (شمال شرق) و استان لرستان رشته کوهی به صورت بلوکی از کوهها در راستای شمال غرب - جنوب شرق کشیده شده است که به کوه کینو مشهور است.  در واقع بخش عمده این کوهستان در استان خوزستان قرار گرفته است.  یکی از ویژگیهای بارز این بلوک کوهستانی عرض زیاد خط فراز آنست . چنانکه بیشینه پهنای خط فراز این کوهستان حدود 6 کیلومتر برآورد می گردد. همچنین طول کوهستان کینو از گردنه لم لمی (گردنه بین کینو و کوه للر یا لیله) تا پس از شط تمبی حدود 30 کیلومتر و  تا رودخانه آب ذالکی حدود 55 کیلومتر تخمین زده می شود. در این پهنای وسیع قله های بسیاری وجود دارد و در بین آنها گودال ها ، چاله ها و دشتک های کوچک فراوانی به چشم می خورد که ویژگی خاصی به این کوهستان داده است . قله های لبه جنوب غربی به سوی شیمبار خوزستان بلند تر و منطبق بر  گسله اصلی است . لبه شمال شرقی رو به دره لبد نیز منطبق بر گسله فرعی است و بلندی قله های این بخش کمتر است. روستاهای للر میانی و بزرگ ، کتک ، استک ، کیدی و آبادی موقتی اینوک از روستاهای مهم و نزدیک دامنه جنوبی این کوهستان می باشند . همچنین روستاهای لبد پایین و  بالا و شهرک لبد و چل یا کارکن علیا و لیروک در دره رودخانه لبد و آب ذالکی در شمال شرقی این کوهستان از روستاهای نزدیک آن هستند.  
از تنگ سرد به سوی خط فراز کینو از دو مسیر می توان بالا رفت یک مسیر از تنگ اصلی سرد در میان دره به سوی گردنه لم لمی رفته و از آنجا در راستای شمال غرب بالا می رود. مسیر دوم با مسیر کوچ عمودی اهالی للر یکسان است بیشتر مردم للر در فصل گرم از راهی پایکوب از دامنه یال غربی تنگ سرد کمی بالاتر از چشمه سرد به سوی یال اصلی غرب تنگ سرد تا ارتفاع 2800 متری بالا رفته و در محلی به نام "مورجار" می مانند. بیشتر این مسیر از دره فرعی ابتدای تنگ سرد در سمت چب (غرب) با شیب متوسط تا به نسبت تند بالا می رود.

 

کوه لاغرک :
کوه لاغرک از کوه های شمالی رشته کوه زاگرس است که در جنوب شهر فارسان در استان چهارمحال و بختیاری واقع شده است. در دامنه های جنوبی آن روستاهای «دشتک» و «آلیکوه» از توابع شهرستان اردل قرار دارند. لاغرک کوه مرتفعی نیست و پوشش گیاهی انبوهی نیز ندارد ولی" دیدگاه های جالبی" دارد و در هر سو می توان کوه ها و مناظراطراف را دید.در فاصله بین روستای آلیکوه و کوه لاغرک کوه کم ارتفاعی به نام «مولا» قرار دارد که برای رفتن به کوه لاغرک باید این کوه را نیز پشت سر گذاشت. کوه مولا به دلیل نزدیکی به آلیکوه و وجود "چشمه آبی" در دامنه شمالی آن، محل مناسبی برای کوهنوردی سبک اهالی آلیکوه میباشد.
 
 
کوه منگشت :
رشته کوه منگشت از کوههای زاگرس میانی است و طبیعتاً راستای شمال غربی ـ جنوب شرقیدارد. ابتدای آن در مشرق شهرستان ایذه است و تا منطقه ای به نام سادات حسینی درشمال غرب کهگیلویه و بویراحمد به طول تقریبی 60 کیلومتر ادامه دارد. بلند ترین نقطهآن قله قارون(شاه نشین) و قلل معروف دیگر آن عبارت اند از: سرقوچ، سیروک، هفتشهیدان، پس شونه، ری تاوه، تنگ شناز، له چاه، تنگ آبی، گره اسپید و دوتو. معروفترین و پرتردد ترین قله آن قله ای است که در مجاورت ایذه قرار دارد و گرچه بلندترین آنها نیست ولی به قله منگشت معروف شده است.
 

 

کوه هفت تنان :
قله در شمال غربی خط الراس زردکوه بختیاری و در جنوب آبادی سر آقا سید قرار دارد.هفت تنان و مخروط ذوزنقه ای قله آن در قسمت شمالی خط الراس زردکوه و حد فاصل قلل کینو از شمال و ایلوک در جنوب فرا گرفته است.

 


ارسال شده در تاریخ : دو شنبه 14 اسفند 1391برچسب:, :: 21:36 :: توسط : farhadian shahrokh

  زاگرُس رشته‌کوهی در غرب و جنوب ایران است. ... در دانشنامه لاروس از زاگرس به کوتاهی به‌عنوان نام دره‌ای که نفتخیز است ذکر شده‌است...

 

رشته کوه زاگرس :

 زاگرُس رشته‌کوهی در غرب و جنوب ایران است. این رشته‌کوه از کرانه‌های دریاچه وان درکردستان ترکیه آغاز شده و پس از گذشتن از استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و اصفهان و كهگيلويه و بويراحمد و چهارمحال و بختیاری و خوزستان و لرستان تا استان‌های فارس و کرمان و هرمزگان ادامه می‌یابد. دامنهٔ این رشته کوه به شمال عراق نیز امتداد دارد.نام باستانی رشته کوه زاگرس کُر یا کور است: بر طبق اسطوره شناسی سومری کور (کر) اساسا نام یک کوه یا کوههایی بوده، و معمولا به کوههای زاگرس واقع در شرق سومر اطلاق میگردیده است. کور همچنین نام دیگر امپراطوری اکد است که از سه هزار سال پیش و قبل از آن بر کل نواحی زاگرس گسترده شده بود. بعضی معتقدند ریشه این نام اوستایی است. در زبان اوستایی زاگرس Za-G'R' به معنای کوه بزرگ است. اما نظری نیز هست این است که این کلمه از نام مهاجران هندواروپایی ساکن در این منطقه معروف به ساگارتی گرفته شده. نام قدیمی این رشته‌کوه در زبان فارسی «پاطاق» که نام رشته کوهی معروف در استان کرمانشاه نیز هست بوده و پیش از آن «کهستان» (در عربی «جبال») و «پهله» بود. واژه «زاگرس» یا «زاگروس» از بیش از هشت دهه پیش و از اواخر دوره قاجار وارد زبان فارسی شده . حسن پیرنیا اولین کسی است که واژه زاگرس را در کتاب خود بنام «تاریخ ایران از آغاز تا انقراض ساسانیان» آورده‌است. او خود تاکید نموده که اروپایی‌ها چنین (یعنی زاگرس) نامند. بعد از نوشته پیرنیا بارها به اشتباه از زاگرس به نام کوه یا دره نام برده شد که برداشت نادرستی است زیرا واژه زاگرس بخش گسترده‌ای از شمال غربی تا جنوب شرقی ایران را با بیش از صدها نام از رشته کوه، دشت، دره، رود و شهر و بخش و روستا در استان‌های آذربایجان غربی، کردستان، کرمانشاه و اصفهان و کهگیلویه و بویراحمد و چهارمحال و بختیاری و خوزستان و بالاخره لرستان را شامل می‌شود.محمد قزوینی در کتاب خود می‌نویسد: «زاگرس نام یونانی سلسله جبال غربی ایران به خصوص منطقه بختیاری در غرب ایران است.» در دانشنامه لاروس از زاگرس به کوتاهی به‌عنوان نام دره‌ای که نفتخیز است ذکر شده‌است.واژه زاگرس (همانند واژه بختیاری) هم نام کوه و دژ و هم ایل، قوم، قبیله و محلی از مادها بوده‌است از نظر زمین شناسی، زاگرس به دو و یا سه بخش مجزا قابل تفکیک است: زاگرس شمالی، زاگرس میانی و زاگرس جنوبی. تفاوت زاگرس شمالی و جنوبی در نوع چین خوردگی ها و نیز در نحوه قرارگیری چین ها بر روی گنبدهای نمکی است. استان فارس به طور تقریبی جداکننده دو بخش شمالی و جنوبی زاگرس است. در یک تقسیم بندی دیگر، کوه های زاگرس به دو بخش اصلی قابل تفکیک هستند: زاگرس مرتفع و زاگرس چین خورده.زاگرس مرتفع بخش شمال شرقی رشته کوه ها و در واقع اولین ردیف از کوه های زاگرس را تشکیل می دهند و به صورت دیواره ای بلند اما با پهنای نسبتا کم (حداکثر 80 کيلومتر) از شمال غربی به جنوب شرقی کشیده شده اند. ميزان ارتفاع و بارش برف و باران در این بخش از زاگرس زیاد می باشد.

1.دنا :

بلندترین قله زاگرس نیمهٔ شمالی رشته کوه زاگرس در دورهٔ ایران باستان محل زندگی مادها بوده‌است. بلندترین قله‌های این رشته کوه، دنا (۴۴۰۹ متر)، زردکوه بختیاری (۴۲۲۱ متر)، اشتران کوه (۴۱۵۰ متر) و بل (۳۹۴۳ متر) هستند. دنا با ارتفاع ۴۴۰۹ متر بلندترین ارتفاعات زاگرس می‌باشد و از ۴۴ قله مرتفع بالای ۴۰۰۰ متر تشکیل شده‌است و بیش از ۶۰ کیلومتر طول دارد.از لحاظ موقعیت جغرافیایی، كمي از آن در جنوب استان اصفهان و بخش اعظم آن در شمال شرقی استان کهگیلویه و بویراحمد قرار دارد. در تمام سال پوشیده از برف بوده و یکی از کم نظیرترین منابع انواع واقسام گیاهان دارویی در دنیاست. اين كوه سرچشمه ي اصلي رود كارون است 

2. زردکوه بختیاری :

با ارتفاع ۴۲۲۱ متر در در نزدیکی شهرستان کوهرنگ در استان چهار محال و بختیاری قرار دارد. زردکوه بختیاری در تمام طول سال پوشیده از برف بوده و سرچشمهٔ اصلی رودخانهٔ زاینده‌رود است.با ارتفاع ۴۱۵۰ متر در جنوب شهرستان‌های الیگودرز و ازنا بلندترین قله زاگرس میانی است که دارای هشت قله بلند و به هم پیوسته‌است که در تمام طول سال پوشیده از برف است. سرچشمه اصلی رود دز و یکی از سرچشمه‌های کارون و کرخه است.دریاچه گهرنیزدراین رشته کوه قرار گرفته‌است.اُشْتُران‌ْ‌کوه، رشته‌کوهی در شرق استان لرستان و یکی از بلندترینرشته‌کوه‌های زاگرس است. اشتران کوه از غرب به شهرستان دورود، از شمال به شهرستان ازنا و از شرق و جنوب به شهرستان الیگودرز محدود می‌شود. بلندترین قله این رشته‌کوه به نام سن‌بران ۴۱۵۰ متر بلندا دارد و مرتفع‌ترین نقطه استان لرستان است. این رشته‌کوه سرچشمه یکی از سرشاخه‌های رود دز به نام ماربره است که در دوره کوهزایی جدید ایجاد شده‌است. این کوه از جمله کوه‌های جوان می‌باشد که در حدود ۳۰ میلیون سال پیش ایجاد شده‌است. میلیون سال پیش ایجاد شده‌است.در ارتفاعات اشتران‌کوه دره‌هایی یخچالی وجود دارد که در اصطلاح محلی به آنها چال می‌گویند. از جمله این چال‌ها می‌توان از چال میشان، چال کبود، چال بران، چال فیالسون، چال شاه‌تخت، چال پیارو و چال همایون نام برد. دهای کوچک بسیاری از این روقله‌ها سرچشمه می‌گیرند که مهره زرین، ماربره، گهررود، دره دایی و دره دزدان از آن جمله‌اند. دریاچه گهر در یکی از دامنه‌های جنوب باختری اشتران‌کوه و در دره گَهَررود قرار دارد. دامنه‌های اشتران‌کوه از دیرباز محل استقرار برخی طوایف بوده است؛ چنانکه در حدود سال ۵۰۰ قمری، خاندان فضلویه که از کردهای شام شمرده می‌شدند، پس از مهاجرت از آن‌جا و عبور از میافارقین و آذربایجان، در دامنه‌های شمالی سکوت گزیدند. آنان بعدها به اتابکان لرستان شهرت یافتند. مراتع دامنه‌های اشتران کوه مورد استفاده عشایر این ناحیه است. اشتران کوه و به‌ ویژه دریاچه گهر دارای جاذبه‌های طبیعی بسیاری است. آنان بعدها به اتابکان لرستان شهرت یافتند. مراتع دامنه‌های اشتران کوه مورد استفاده عشایر این ناحیه است. اشتران کوه و به‌ویژه دریاچه گهر دارای جاذبه‌های طبیعی بسیاری است 

3. گره کوه (GEREHKUH)

یکی از روستاهای کوهستانی بخش جناح شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران است. این روستا در پایهٔ کوه گاه‌بست واقع شده‌ است.این روستا درشمال کوه هیج قرار دارد.روستای گره کوه (GEREHKUH) یکی از روستاهای کوهستانی بخش جناح شهرستان بستک در غرب استان هرمزگان در جنوب ایران است. این روستا در پایهٔ کوه گاه‌بست واقع شده‌است. این روستا در شمال کوهیج قرار دارد.

 

4. کوه بُل :

به ارتفاع ۳۹۴۳ متر یکی از قله‌های بلند زاگرس و بلندترین ارتفاع در استان فارس است. این قله در شهرستان اقلید قرار گرفته است. راه دسترسی به این قله از سمت جنوب شهرستان اقلید است.

 

5. کوه هزار دره :

کوهستانی بلند است که به تقریب در بخش مرکزی زاگرس در جنوب غرب کشور عزیزمان ایران واقع گردیده است.این کوهستان در استان چهارمحال و بختیاری قرار گرفته و موقعیت جغرافیایی قله اصلی آن در 31 درجه و 46 دقیقه و 35 ثانیه عرض شمالی و 51 درجه و 1 دقیقه و 46 ثانیه طول شرقی واقع شده است.از نظر تقسیم بندی جغرافیای سیاسی بخش جنوبی کوهستانی هزار دره در بخش مرکزی شهرستان لردگان و بخش شمالی در شهرستان بروجن قرار گرفته است.کوه هزار دره از شمال و شمال خاوری به کوه چرو و دشت گندمان ، شمال غرب به سبز کوه و در دامنه جخوبی آن رودخانه کره بس در جریان است.تنگ معروف دز یا زندان با آبشار و چشمه مشهور "کرودی کن" هزار دره را از سبز کوه جدا میکند.روستاهای پیرامون و نزدیک هزار دره از سوی شرق سر پیر ، از شمال شرقی مورچگان و وستگان و از جنوب شرق دو مکان و برجویی هستند.به نظر می رسد نام هزار دره از فراوانی دره های کوچک این کوهستان برگرفته شده است.در نزد برخی از کوچ نشینان و مردم محل هزار دره شامل دو کوه هزار دره پایین و بالا استکه برخی به اشتباه هزار دره پایین و بالا را سبز کوه می نامند در حالیکه سبز کوه در شمال باختری هزار دره و تنگ دز واقع گردیده است.کوهستان هزار دره بیش از 17 قله بالای 3600 متر ارتفاع دارد.بلندای قله اصلی هزار دره 3874 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد.

 

6. کوه منار - مسجدسلیمان :

برخی از نقشه ها و گفته ها نشان می دهد در ایران کوهها و یا قله های چندی به نام " منار" وجود دارد. در بخشی مشترک بین دو استان چهرمحال و بختیاری ( شمال غربی) و استان خوزستان (شمال شرق) دو کوه به نام "منار" نامیده می شوند. یکی از آنها در واقع قله ای از رشته کوه مشهوری به نام "کینو" است که در بین سه استان خوزستان ، چهارمحال و بختیاری و لرستان کشیده شده است. و دیگری کوه کم ارتفاعی به صورت رشته باریکی که از جنوب کوه کینو شروع شده و در راستای جنوب شرق تا جنوب غربی دریاچه شیمبار (شیرین یهار) کشیده شده است. در بسیاری از نقشه ها این کوه نیز به نام "منار" نوشته شده و در بین اهالی معروف به "رگه منار" می باشد. ما هم این رشته کوچک را که بلتند ترین قله آن 2276 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد به نام "رگه منار" در نظر می گیریم.کوه رگه منار در شمال شهرستان مسجد سلیمان از استان خوزستان واقع گردیده است . با اینکه راستای کلی این کوه شمال باختر - جنوب خاوری است . با این حال بیشتر به شمال گرایش دارد. کوه رگه منار از سوی شمال به کوه کینو و منار پیوسته و مهمترین روستاهای نزدیک این بخش (شمال شرقی) استک، کیدی، للر و کتک هستند. دشت و دریاچه زیبای شیمبار در شرق این کوه قرار گرفته و صعود از این بخش به ویژه در فصل بهار بسیار رویایی و خاطره انگیز خواهد بود.اما کوه منار از سوی شمال به دره بازفت (منطقه لبد) ، از جنوب شرق به قله للر و سپس توسط تنگ تورک از کوه تاراز جدا می گردد. در جنوب و جنوب غرب به دشت شیمبار و کوه رگه منار و از سوی غرب نیز به کوه کینو پیوسته است. بلندترین قله کوه منار نزدیک به 3600 متر از سطح آبهای آزاد ارتفاع دارد. کتک و للر نزدیکترین روستاهای به این کوه هستند و در جنوب واقع گردیده اند.کوه منار را از مسیر های گوناگونی می توان صعود کرد. بر پایه گفته چند تن از مردم روستاهای للر و کتک ، می توان این کوه را از سوی جنوب از دره بین کوه للر و کوه منار و کینو صعود کرد. روستای للر آغاز کوهپیمایی از این مسیر است . مسیر در راستای کلی شمال در دره منتهی به کوه منار ادامه می یابد. این دره دارای چشم اندازهای بسیار زیبا و دیدنی است. دامنه و یا اختلاف ارتفاع از این مسیر بسیار زیاد و در حدود 2250 متر می باشد . از دامنه شمالی نیز می توان این کوه را بالا رقت . صعود ساده تر از دو راه بهتر است یکی از انتهای شمال غربی کوه تاراز جایی که جاده شهرکرد - مسجد سلیمان کوه تاراز را دور می زند از یالی که به کوه للر می رسد بالا رفته و نخست قله للر را صعود کرده و سپس بر روی خط فراز اصلی به سوی کوه منار درشمال غرب رفت . قابل اشاره است بر روی این خط فراز علاوه بر چندین بالا و پایین کوچک یک بده و بستان اساسی دارد که در حدود 500 متر بایتس پایین رفت و سپس به کوه منار صعود کرد. مسیر دیگر از نزدیک گردنه لبد به سوی کوه کینو و همچنین قله منار می رود. این مسیر نیز دارای شیب بسیار و در بهار برف فراوان داردو صعود از ان دشوار می باشد.

 

7. رشته کوه گرین :

از دیگر ارتفاعات مهم زاگرس شمالی می توان به رشته کوه گرین در حد فاصل استان های لرستان و همدان اشاره کرد. بیشتر مساحت این رشته کوه در محدوده شهرستان بروجرد و در جنوب غربی تا شمال غربی شهر بروجرد قرار گرفته است، اما با این وجود، گرین با طول بیش از ۱۸۰ کیلومتر، بخش اعظم مساحت شهرستان های بروجرد، الشتر و نورآباد در استان لرستان، شهرستان نهاوند در استان همدان و نیز بخش هایی از استان کرمانشاهان را فرا گرفته است. قله های ولاش، چهل نابالغان، سه کوزان، هجده یال و میش پرور با ارتفاع بیش از ۳۴۰۰ متر از بلندترین ارتفاعات رشته کوه گرین هستند. قالی کوه در جنوب شهرستان الیگودرز قرار دارد نیز با ارتفاع ۴۰۲۸ متر جز قله‌های بلند زاگرس محسوب می‌شود. آبشار آب سفید نیز در این ناحیه از رشته کوه زاگرس قرار دارد منطقه قالی کوه پناهگاه حیوانات وحشی بسیاری است. بلندی‌های زاگرس حوضه آبخیز رودخانه‌های زاینده‌رود، کارون و کرخه و دز را تشکیل می‌دهد و با توجه به حجم بارش و پایین بودن سطح تبخیر و موقعیت نسبتاً مناسب سازندهای زمین‌شناختی بخش اعظم آب‌های زمینی و زیرزمینی کشور به میزان ۴۵ تا ۵۰ درصد را تأمین می‌کند.گرین از رشته کوه‌های مهم غرب ایران است که بیشتر مساحت آن در شمال استان لرستان و بخشی نیز در استان‌های همدان و کرمانشاهان قرار دارد. گرین از رشته کوه‌های بلند زاگرس است که در ادامه اشترانکوه قرار دارد و طول آن به بیش از ۱۸۰ کیلومتر می‌رسد. این رشته کوه در استان کرمانشاهان به کوه‌های پرو و بیستون می‌پیوندد. ولاش با ۳۶۲۳ متر ارتفاع، بلندترین قله این رشته کوه است. قله‌های بلند آن شامل یال کبود در کوه چهل نابالغان در نهاوند، قله ۱۸ یال، سه کوزان و میش پرور در بروجرد و نیز قله ولاش در شمال الشتر است. دیگر قله‌های آن شامل بازگیر و چهل تن می‌شود . گرین از غرب به دلفان، از شمال به نهاوند، از شرق به شهرستان بروجرد و از جنوب به شهرستان سلسله محدود می‌شود. گرین در گویش محلی گرّو garru یا garri و در گویش لکی گروینgarvin نامیده می‌شود و یکی از کانون‌های آبگیر دائمی لرستان است که رودهای دز و گاماسب را تغذیه می‌کند. سرآب‌های فراوانی در پای این کوه وجود دارد و آب آشامیدنی بروجرد و نیز آب مورد نیاز کشاورزی دشت سیلاخور نیز از همین سرآب‌ها تأمین می‌شود. صعود به کوه گرین از طریق روستاهای غرب شهر بروجرد، جنوب نهاوند یا شمال الشتر امکان پذیر است. دهکده ییلاقی ونایی در این پای این کوه قرار دارد. این کوه خرس، کفتار، گرگ و روباه دارد و در گذشته پلنگ نیز داشته‌است. بخش عظیم این کوه در جنوب نهاوند بوده و جلوه‌های زیبایی به این منطقه می‌دهد سرآب‌هایی مانند سرآب گاماسیاب و گیان، فارسبان،کنگاور کهنه وملوسان از این رشته کوه سرچشمه می‌گیرند. سراب گاماسیاب با آبیاری دشت نهاوند به کرمانشاه سرازیر میشود.این رشته کوه تقریبا تا اوایل مرداد ماه برف دارد البته داخل دره‌ها مدت و گرمای بیشتری برای ذوب برف این کوه لازم است. از مرتفع‌ترین و زیباترین قله‌های این رشته کوه، قله ولاش است که مسیر صعود آن از روستای پرسک در شرق الشتر یا از ونایی و تیزه زن در بروجرد می‌باشد.

 ده قله مرتفع زاگرس عبارتند از:

1- دنا   کهگیلویه و بویراحمد           4409          زاگرس شمالی

2- زردکوه  کوهرنگ چهارمحال و بختیاری۴۲۲۱زاگرس شمال مرکزی

3-اشترانکوه  دورود   لرستان  ۴۱۵۰       زاگرس شمال مرکزی

4-کوه گره     اقلید      فارس۳۹۹۰        زاگرس جنوب مرکزی

5-کوه بل     اقلید        فارس۳۹۴۳         زاگرس جنوب مرکزی 
6-کوه دارابشاه فریدن  اصفهان۳۹۰۰         زاگرس شمال مرکزی

7-کوه هزاردره  لردگان چهارمحال و بختیاری۳۸۸۰زاگرس جنوب مرکزی

8-کوه منار مسجدسلیمان خوزستان۳۷۵۰زاگرس جنوب مرکزی

9-کوه راگ لردگان چهارمحال و بختیاری۳۶۶۱زاگرس جنوب مرکزی

10-کوه گرین  بروجرد      لرستان    ۳۶۳۰      زاگرس شمالی
 



 ادامه مطلب...

ارسال شده در تاریخ : شنبه 5 اسفند 1391برچسب:, :: 1:27 :: توسط : farhadian shahrokh

درباره وبلاگ
به وبلاگ من خوش آمدید
موضوعات
آخرین مطالب
نويسندگان
پيوندها

تبادل لینک هوشمند
برای تبادل لینک  ابتدا ما را با عنوان ایل بختیاری جاودانه کوه ها و دشت ها و آدرس farhadianshahrokh.LXB.ir لینک نمایید سپس مشخصات لینک خود را در زیر نوشته . در صورت وجود لینک ما در سایت شما لینکتان به طور خودکار در سایت ما قرار میگیرد.







نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

خبرنامه وب سایت:





آمار وب سایت:  

بازدید امروز : 3
بازدید دیروز : 0
بازدید هفته : 3
بازدید ماه : 9
بازدید کل : 76097
تعداد مطالب : 37
تعداد نظرات : 5
تعداد آنلاین : 1